Rebirth (feat. Βηταπεις) Lyrics & Tabs by Vodka Juniors
Rebirth (feat. Βηταπεις)
guitar chords lyrics
You know we're used to all this mess
somehow we get by, day by day by,
We never settle for nothing less
nothing less than everything so,
so this is a call to everyone
everyone that stands in the shadows
it's time we get back the world they've taken
from us.
Η ζωη μας ειναι κυκλος
ειναι γεννηση και θανατος
ειναι ξυπνημα και υπνος ειναι πολεμος ειρηνη αγαπη και μισος.
Αναγεννηση μετα απ την πρωτη μερα, καθε μερα εξερευνηση.
Επιθεση στην απογοητευση,
σηκωνουμε κεφαλι και το κραταμε ψηλα για την εκδικηση.
Με κυνηγαει το ρολοι οσο τρεχω τοσο δεν φτανω
Επιθεση στην απογοητευση,
σηκωνουμε κεφαλι και το κραταμε ψηλα για την εκδικηση.
Με κυνηγαει το ρολοι οσο τρεχω τοσο δεν φτανω
στην πολη αυτη υπαρχουν μερες που με χανω
κι οσο κι αν καθυστερησω εινα απλα ζητημα χρονου
πριν ερθω να σε βρω, να βρω πρωτα τον εαυτο μου
μοναξια του καναπε σε φθειρει
οταν τα λογια σου με τα λογια καποιου δεν σχηματιζουνε γεφυρι
νιωθεις πως αυτος ο κοσμος σε πεταει απ' εξω
ενω συνωμοτεις μια απ' αυτες τις μερες θα επιστρεψω.
Σημα επανατοποθετουμε τα παντα ρει καιρος για να τ' αποδεχθουμε
Το βαπτισμα ειναι πυρος απο πυρομανη νονο
το ξερουν απο πρωτο χερι αυτοι που επικοινωνω
Κατεβαινω απο Εξαρχεια ραντεβου στον Κολωνο
τον κοκκινο ταυρο να πνιξουμε στον πολωνο
να ξυπνησουμε την πολη που κοιμαται
και να σαι σιγουρος πως θα ρθουμε για οσα μας χρωστατε.
Επιτυχια μετα την αποτυχια
ξεθαβω την ευτυχια και θαβω την δυστυχια
κα ξεχναω το χρονο και προχωραω στο δρομο
και κανω φονο με οπλο το μυαλο μου
η χωρα μας νεκροταφειο νιωθουμε την 6η αισθηση την παραπλανηση και την παραισθηση
ανθρωποι φυτα σε καποιο γραφειο ζωα σε κλουβια μεγαλα παιδια σε ορφανοτροφειο
ολοι ξενοι μεταξυ μας και η πολη αφιλοξενη
με ελλειψη στη μορφωση και εφεση στη μολυνση
δεν αρκει μορφης μεταμορφωση αλλα του χαρακτηρα διαμορφωση με εμπνευση.
Ζουμε στον κυκλο του θανατου προς εκτελεση και πεφτουμε και σηκωνομαστε στην Αναγεννηση.
Δεν μενω μονο στο ονειρο εξω το κυνηγω
διανυω ενα κυκλο προτου ξαναγεννηθω
παντα με καποιο κίνητρο ο Έλλην ασθενης
με την τεχνη ατρωτου ιαση με το λευκο.
Ανθρωπων μεταμφιεση την νικαια των αγνωστων
1ο Λυκειο ενοπλων η συνοικια των αρρωστων
και εγω ρομαντικος τοσο που ξεχναω το σκαρτο
και η μεριδα ειναι λειψη, ενω ειναι βαθυ το πιατο.
Αγγιζουμε τον πατο να δουμε κορυφη
να βρουμε δωρητη καρδιας σ' Αθηνα αφορητη
ζωη αφορετη κλεισμενη στην ντουλαπα
εδω ζωη αυθορμητη ντυμενη βαρια με σαρκα,
Οι σιωπηλοι ειναι δυνατοι αθωοι στο σκαμνι τους
οι δεικτες δειχνουν το αυριο ισοβια ποινη
η οικογενεια ασθενει, ανηρ και γυνη στο κρεβατι
στην εμβρυακη μας σταση, γυμνοι.
